លោកXi Jinping ៖ មានស្បៀងក្នុងដៃ ទើបមិនភិតភ័យក្នុងចិត្តកសិកម្មគឺជាការងារធំជាងគេលើលោកនេះតែម្តង
ការរីកត្បាតជម្ងឺកូវីដ១៩បានស្រាប់តែផ្ទុះឡើងនៅទូទាំងពិភពលោក មានប្រទេសមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើមកំណត់ការនាំចេញកសិផលដូចជាស្បៀងជាដើម ហើយក៏មានប្រទេសមួយចំនួនទៀតបានចលាចលដោយសារតែខ្វះស្បៀងអាហារ។
បើប្រៀបធៀបនឹងប្រទេសផ្សេង ប្រទេសចិនបានរក្សាសុខសន្តិភាពនិងមានរបៀបរាបរយក្នុងសង្គម ក្នុងនោះការផ្គត់ផ្គង់យ៉ាងនឹងនរខាងស្បៀងនិងកសិផលផ្សេងៗជាកត្តាដែលខ្វះមិនបាន។
កសិកម្ម និងស្បៀងជាគ្រឹះមូលដ្ឋានរបស់ជីវភាពប្រជាជន។ ប្រជាជនមានស្បៀងស្ដុកទុក មិនអត់ឃ្លាន ទើបស្ងប់ចិត្ត ទើបអាចមានកម្លាំងប្រយុទ្ធប្រឆាំងជាមួយនឹងហានិភ័យគ្រប់បែបយ៉ាង។ តួនាទីសន្តិសុខស្បៀងអាហារបានត្រូវបញ្ជាក់ច្បាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងនិងបង្ការចំពោះការរីកត្បាតកូវីដ១៩លើកនេះ។ មានតែធានាយ៉ាងពេញលេញនូវសន្តិសុខស្បៀងអាហារនោះទើបអាចបង្កើនយ៉ាងជាក់ស្ដែងនូវសុខុមាលភាពប្រជាជននិងគាំពារសន្តិសុខប្រទេសចិនជាយូរអង្វែង។
លោកXi Jinpingបានមានប្រសាសន៍ថា ចំពោះប្រទេសចិនដែលជាប្រទេសធំមានប្រជាជនចំនួន១៤រយលាននាក់តួនាទីមូលដ្ឋានរបស់កសិកម្មមិនអាចត្រូវធ្វេសប្រហែសនិងកាត់បន្ថយនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយឡើយ។ការដែលមានស្បៀងក្នុងដៃ ទើបមិនភិតភ័យក្នុងចិត្ត គឺជាសច្ចពិតគ្រប់កាលៈទេសៈ។
លោកXi Jinpingមានប្រសាសន៍ថា មានស្បៀងក្នុងដៃ ទើបមិនភិតភ័យក្នុងចិត្ត។ ខ្ញុំតែងតែយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះផលិតកម្មស្បៀងអាហារ។ពេលចុះទៅមូលដ្ឋានសិក្សាស្រាវជ្រាវខ្ញុំក៏តែងតែចុះទៅមើលដីស្រែដែរ។ កន្លងមក រដ្ឋាភិបាលមជ្ឈិមចិនបានដាក់ចេញវិធានការនិងគោលនយោបាយមួយចំនួន ដើម្បីគាំទ្រដល់ផលិតកម្មស្បៀងអាហារ មានគោលការណ៍គឺធ្វើឱ្យប្រជាជនចិនកាន់ចានបាយយ៉ាងមាំក្នុងដៃខ្លួនឯង ពោលគឺធ្វើឱ្យកសិករដាំស្រូវរបស់ចិនមានចំនូល បានផលប្រយោជន៍ជាក់ស្ដែងនិងជីវភាពរស់នៅកាន់តែល្អប្រសើរឡើង៕
