ប្រទេសចិន គឺជាប្រទេសនាំមុខគេក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ
បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ គឺជាបញ្ហាប្រឈមដ៏ចម្បងមួយរបស់ពិភពលោក ដែលកំពុងគំរាមកំហែងដល់សុខភាពនិងជីវភាពរបស់មនុស្សជាតិនៅលើភពផែនដីនេះទាំងមូល។ ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ទាមទារនូវកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមពីគ្រប់ប្រទេសនិងតំបន់ទាំងអស់។ ក្នុងនាមជាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ធំជាងគេបំផុតដែលមានប្រជាជនជាង ១,៤០០លាននាក់ ប្រទេសចិនពិតជាមានតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុសកលលោក។ អ្នកជំនាញជាច្រើនយល់ឃើញស្របគ្នាថា បើប្រទេសចិនពុំអាចទទួលបានជោគជ័យក្នុងការកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិកទេ ពិភពលោកនឹងមិនអាចទទួលជ័យជម្នះក្នុងសង្គ្រាមប្រឆាំងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុនោះឡើយ។
ដោយមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ ប្រទេសចិនបានដាក់ចេញនិងអនុវត្តគោលនយោបាយ វិធានការ និងសកម្មភាពជាច្រើន ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ និងបានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងអភិបាលកិច្ចអាកាសធាតុសកល។ រដ្ឋាភិបាលចិន ចាត់ទុកកិច្ចការពារបរិស្ថានជាអាទិភាពចម្បងមួយ ដោយកិច្ចការពារបរិស្ថានត្រូវបានធ្វើសមាហរណកម្មដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងគ្រប់ផែនការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមរបស់ប្រទេស។ ច្បាប់និងបទបញ្ញត្តិគតិយុត្តិពិសេសជាច្រើនស្ដីពីកិច្ចការពារបរិស្ថាននិងធនធានធម្មជាតិ ត្រូវបានតាក់តែងនឹងដាក់ឲ្យ អនុវត្តយ៉ាងតឹងរ៉ឹង។ ដើម្បីបញ្ជាក់នូវការប្ដជ្ញាចិត្តមោះមុតរបស់ខ្លួន រដ្ឋាភិបាលចិនបានប្រកាសជាផ្លូវការនូវ “សង្គ្រាមប្រឆាំងការបំពុលបរិស្ថាន” ដោយធ្វើការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់នៅទូទាំងប្រទេសទៅលើការអនុវត្តច្បាប់បរិស្ថាន និងដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើសកម្មភាពរំលោភច្បាប់ ដោយមិនលើកលែង។ បន្ថែមទៅលើការអនុវត្តច្បាប់ រដ្ឋាភិបាលចិន ផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការអប់រំលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីបរិស្ថាន និងផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តដល់ប្រជាជននិងវិស័យឯកជនឲ្យចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការពារបរិស្ថាន។
បន្ថែមទៅលើការកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិក ប្រទេសចិនក៏បានខិតខំប្រឹងប្រែងបង្កើនសមត្ថភាពស្រូបយកឧស្ម័នកាបូនិក តាមរយៈការអនុវត្តគោលនយោបាយដាំដើមឈើឡើងវិញ ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះ ដើមឈើចំនួនជិត៨០ពាន់លានដើម ត្រូវបានដាំឡើងវិញនៅទូទាំងប្រទេស។ កាលពីដើមទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ប្រទេសចិនមានផ្ទៃដីដែលគ្របដណ្ដប់ដោយព្រៃឈើត្រឹមតែ១២% នៃផ្ទៃដីសរុបតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែនាពេលបច្ចុប្បន្ន ផ្ទៃដីដែលគ្របដណ្ដប់ដោយព្រៃឈើបានកើនដល់ជាង២៣% នៃផ្ទៃដីសរុប ដែលមានទំហំជាង២២០លានហិកតា ដែលធ្វើឲ្យប្រទេសចិនមានសមត្ថភាពអាចស្រូបយកឧស្ម័នកាបូនិកជាង៩ពាន់លានតោនក្នុងមួយឆ្នាំ។
ជាការពិត ការកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិក បានដាក់សំពាធយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គម ពីព្រោះ ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គម ត្រូវការជាចាំបាច់នូវ ថាមពល។ ទោះជាប្រឈមនឹងសំពាធធ្ងន់ធ្ងរបែបនេះ រដ្ឋាភិបាលចិនមិនផ្លាស់ប្ដូរគោលដៅកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិករបស់ខ្លួននោះឡើយ ដោយរដ្ឋាភិបាលចិនបានផ្លាស់ប្ដូរទៅរកការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចសង្គមដែលមានលក្ខណៈបៃតង ដោយផ្ដោតទៅលើការអភិវឌ្ឍនិងប្រើប្រាស់ប្រភពថាមពលថ្មីនិងបច្ចេកវិទ្យាទំនើបដើម្បីកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន។ នាពេលបច្ចុប្បន្ន ប្រទេសចិនគឺជាអ្នកវិនិយោគនាំមុខគេរបស់ពិភពលោកទៅលើការអភិវឌ្ឍថាមពល កកើតឡើងវិញ។ ការប្រើប្រាស់ថាមពលដែលមានប្រភពមកពីធ្យូងថ្មនៅក្នុងប្រទេសចិន ត្រូវបានកាត់បន្ថយពីទំហំជាង៧០% កាលពីឆ្នាំ២០០៥ មកនៅត្រឹមទំហំប្រហែល៥០%តែប៉ុណ្ណោះក្នុងឆ្នាំ២០២១។ នាពេលបច្ចុប្បន ការប្រើប្រាស់ថាមពលដែលមានប្រភពមកពីឥន្ធនៈមិនមែនហ្វូស៊ីល បានកើនដល់ចំនួន១៦,៦% នៃការប្រើប្រាស់ថាមពលសរុប ហើយសមត្ថភាពផលិតថាមពលកកើតឡើងវិញរបស់ប្រទេសចិន បានកើនរហូតដល់ប្រហែល៤៥% នៃការផលិតថាមពលសរុបរបស់ប្រទេស។ នៅឆ្នាំ២០២៥ ជិត៥០%នៃចំនួនរថយន្តដែលដើរដោយថាមពលអគ្គិសនីនៅទូទាំងពិភពលោក និង ៩៩%នៃចំនួនរថយន្តក្រុងដែលដើរដោយថាមពលអគ្គិសនីនៅលើសកលលោក នឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងប្រទេសចិន។
បន្ថែមទៅលើកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនៅក្នុងប្រទេស ប្រទេសចិនបានគាំទ្រនិងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងសកម្មភាពការពារបរិស្ថានអន្តរជាតិ។ ប្រទេសចិនបានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចចរចារស្ដីពីបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ជំរុញការបញ្ចប់ដោយជោគជ័យនូវកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីសស្ដីពីអាកាសធាតុ និងបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ។ ទន្ទឹមគ្នានេះ ប្រទេសចិន បានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចសហការទ្វេភាគីក្នុងវិស័យការពារបរិស្ថាន ជាមួយប្រទេសជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោក ជាពិសេស ជំរុញគាំទ្រឲ្យមានប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចអាកាសធាតុសកលមួយដែលមានលក្ខណៈឈ្នះឈ្នះ បែបសហការ ដែលសមហេតុផលនិងមានយុត្តិធម៌។
រហូតមកដល់ពេលនេះ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រទេសចិនក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការបំពុលបរិស្ថាន សម្រេចបាននូវជោគជ័យគួរឲ្យកោតសរសើរ។ នាពេលបច្ចុប្បន្ន ប្រទេសចិនទទួលបានស្ថានភាពបរិស្ថានដែលល្អប្រសើរជាងមុនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាពិសេស គុណភាពខ្យល់។ ការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិកក្នុងមួយឯកតានៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប បានធ្លាក់ចុះ៥០% បើធៀបទៅនឹងតួលេខកាលពីឆ្នាំ២០០៥ ចំណែកឯបរិមាណសារធាតុគ្រោះថ្នាក់នៅក្នុងខ្យល់ក្នុងឆ្នាំ២០២០ បានធ្លាក់ចុះ៤០% បើធៀបនឹងតួលេខកាលពីឆ្នាំ២០១៣។ គុណភាពខ្យល់នៅក្នុងទីក្រុងធំៗរបស់ប្រទេសចិន មានសភាពល្អប្រសើរជាងមុនយ៉ាងខ្លាំង ដោយនៅក្នុងឆ្នាំ២០២១កន្លងទៅនេះ ចំនួនថ្ងៃដែលមានផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវនៅក្នុង ទីក្រុងប៉េកាំង បានកើនរហូតដល់២៨៨ថ្ងៃ ឬស្មើនឹង៧៨,៩% នៃចំនួនថ្ងៃសរុបក្នុងមួយឆ្នាំប្រក្រតិទិន ដែលតួលេខនេះបង្ហាញនូវកំណើនចំនួន១១២ថ្ងៃ បើធៀបនឹងតួលេខកាលពីឆ្នាំ២០១៣។
និយាយជារួម ដោយមានកម្លាំងសេដ្ឋកិច្ចនិងសមត្ថភាពបច្ចេកវិទ្យាដ៏រឹងមាំ និងមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ ប្រទេសចិន បានដើរតួជាកម្លាំងនាំមុខគេក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុសកល។ ជោគជ័យរបស់ប្រទេសចិនក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ គឺជាជោគជ័យរបស់ពិភពលោកទាំងមូល៕
អត្ថបទដោយលោកសាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិត នាក់ ចិន្ដារិទ្ធិ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាសម្រាប់ស្រាវជ្រាវផ្លូវសូត្រសមុទ្រសតវត្សរ៍ទី២១ នៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ
