តើម៉ុងហ្គោលីបានជួយសហភាពសូវៀតក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ដោយរបៀបណា?
បរទេស÷ម៉ុងហ្គោលីបានក្លាយជាសម្ព័ន្ធមិត្តដ៏សំខាន់បំផុតមួយរបស់ក្រុងមូស្គូនៅពាក់កណ្តាលទីមួយនៃសតវត្សទី២០។ប្រទេសទាំងនោះបានរួមគ្នាប្រឆាំងនឹងការឈ្លានពានរបស់ជប៉ុនលើសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតនៅឆ្នាំ១៩៣៩។
នៅពេលដែលពីរឆ្នាំក្រោយមក សហភាពសូវៀតមានបញ្ហា ម៉ុងហ្គោលបានមកជួយសង្គ្រោះភ្លាមៗ។រហូតមកដល់ដើមឆ្នាំ ១៩៤៥ ពួកគេបានផ្ញើជាទៀងទាត់ទៅតំបន់ភាគខាងលិចជាមួយនឹងអំណោយពីប្រជាជនសម្រាប់កងទ័ពក្រហម: អាវរោម អាវកាក់រោម ស្រោមជើងក្តៅ ស្បែកជើងកវែង ក៏ដូចជាសាច់ក្រក ប៊ឺ និងបង្អែម។
បន្ថែមពីលើអំណោយ Ulaanbaatar ក៏បានរៀបចំការដឹកជញ្ជូនសាច់ រោមចៀម និងស្បែកចៀមជាទៀងទាត់ទៅសហភាពសូវៀតក្នុងតម្លៃតាមលក្ខខណ្ឌ។ជាលទ្ធផល រាល់អាវធំទីប្រាំរបស់ទាហានសូវៀតត្រូវបានផលិតចេញពីរោមចៀមម៉ុងហ្គោលី។
ម៉ុងហ្គោលីក៏បានផ្គត់ផ្គង់ដល់កងទ័ពក្រហមជាមួយនឹងសេះជាង ៥០០,០០០ ក្បាល។ ឧត្តមសេនីយសហភាពសូវៀត Issa Pliev បានអះអាងថា “សេះម៉ុងហ្គោលីដែលរឹងរូស និងមិនអាចទាយទុកជាមុនបាននៅក្បែររថក្រោះសូវៀតបានទៅដល់ទីក្រុងប៊ែរឡាំង”។
លើសពីនេះទៅទៀត ជួររថក្រោះ “បដិវត្តម៉ុងហ្គោលី” (រថក្រោះ T-៣៤ និង T-៧០ ចំនួន ៥៤ គ្រឿង) និងកងយន្តហោះចម្បាំង “ម៉ុងហ្គោលី អារ៉ាត” (អ្នកប្រយុទ្ធ ឡា-៥ ចំនួន ១២ នាក់) ត្រូវបានសាងសង់ឡើងដោយមានមូលនិធិប្រមូលដោយប្រជាជននៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិត។
អ្នកស្ម័គ្រចិត្តម៉ុងហ្គោលីរហូតដល់រាប់ពាន់នាក់បានចូលរួមក្នុងសមរភូមិប្រឆាំងនឹងជនជាតិអាល្លឺម៉ង់។កងទ័ពក្រហមបានឱ្យតម្លៃពួកគេសម្រាប់ជំនាញដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេក្នុងនាមជាអ្នកប្រមាញ់ និងអ្នកជិះសេះ ហើយបានបញ្ជូនពួកគេឱ្យបម្រើនៅក្នុងទ័ពសេះ ក៏ដូចជាប្រើប្រាស់ពួកគេយ៉ាងសកម្មជាអ្នករុករក និងជាអ្នកលបបាញ់។
