ការជួបលោកGorbachovដោយចៃដន្យ

បរទេស៖Roman Babayan អ្នកកាសែត និពន្ធនាយកនៃ Moskva និយាយស្ថានីយ៍វិទ្យុ @robabayanបានបរិយាយថា:
ពេញមួយថ្ងៃខ្ញុំបានអាននិងមើលព័ត៌មានអំពី Mikhail Sergeevich Gorbachev ហើយចងចាំការប្រជុំតែមួយគត់របស់ខ្ញុំជាមួយបុរសនេះ។ វាបានកើតឡើងតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយក្នុងឆ្នាំ ២០០៣។

ខណៈខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរអាជីវកម្ម(ជាអ្នកសាពត៍មាន) របស់ខ្ញុំនៅប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់។ ពីប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ នៅពេលដែលជនជាតិអាមេរិកឈ្លានពានចូលក្នុងប្រទេសនេះ យើងក៏បានទៅដល់ក្រុងដាម៉ាសដែរ។ យើងនៅទីនោះរយៈពេលពីរថ្ងៃ បន្ទាប់មកយើងបានទិញសំបុត្រទៅទីក្រុងម៉ូស្គូ។ យើងបានទៅដល់ព្រលានយន្តហោះ ឡើងយន្តហោះ ហើយខ្ញុំដឹងថាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំគឺ លោកMikhail Sergeevich Gorbachev ។ គាត់ ក៏ ស្គាល់ ខ្ញុំ ដែរ ហើយ ចាប់ ផ្ដើម សួរ ភ្លាមៗ ថា៖ «រ៉ូម៉ាំង តើ មាន អ្វី កើត ឡើង នៅ អ៊ីរ៉ាក់? ខ្ញុំនិយាយថា៖ “Mikhail Sergeevich មានសង្រ្គាមនៅអ៊ីរ៉ាក់។ អ៊ីរ៉ាក់ កំពុង ត្រូវ បាន គេ ទម្លាក់ គ្រាប់ បែក ប្រទេស នេះ ខូច ខាត ជាខ្លាំងនិងមានមនុស្ស រាប់ សែន នាក់ បាន ស្លាប់ បាត់ បង់ ជីវិត»។

គាត់បានថ្លែងថា “តើមនុស្សនៅប្រទេសនោះនិយាយអ្វីខ្លះ?” ខ្ញុំក៏បានប្រាប់គាត់វិញថា៖ “ហើយមនុស្សទាំងនោះបាននិយាយថា លោកMikhail Sergeevich ជាមនុស្សដែលត្រូវស្តីបន្ទោសជាតំបូង.ព្រោះបានចូលរួមស្អប់Saddam Hussein ហើយដូចគ្នា ផងដែរពួកគេក៏ស្អប់ជនជាតិអាមេរិកជាខ្លាំង “។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ថាគាត់(លោកGorbachov) ហៀបនឹងលោតលើកៅអីរបស់គាត់៖ “ខ្ញុំ? តើ ខ្ញុំ បាន ធ្វើអ្វីចំពោះពួកគេ?” ខ្ញុំក៏ឆ្លើយប្រាប់លោកGorbachovនិថា៖ “លោក Mikhail Sergeevich អ្វីៗគឺសាមញ្ញណាស់៖ ពួកគេបានអោយដឹងលថា ប្រសិនបើអ្នកមិនបានបំផ្លាញសហភាពសូវៀតទេ ប្រសិនបើអ្នកមិនបានក្បត់មិត្តភ័ក្តិ និងសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់យើងទេ នោះគ្មានអ្វីនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃនេះទេ។ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះលោកដឹងទេ: ខ្ញុំពិតជាយល់ស្របជាមួយពួកគេទាំងនោះ។

គាត់មានប្រសាសន៍ថា៖ «យ៉ាងម៉េច? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកយល់ព្រមជាមួយពួកគេ? ខ្ញុំក៏ឆ្លើយប្រាប់គាត់ថា:”ដោយសារតែអ្នកមានអំណាចដាច់ខាតនៅក្នុងដៃរបស់អ្នក ណាលោកMikhail Sergeevich!!! ។ អ្នកធ្លាប់ជាប្រធានាធិបតីនៃប្រទេសមហាអំណាចដ៏ធំសម្បើម!!! ។ អ្នកក៏ស្ថិតនៅក្នុងក្រសួងកិច្ចការផ្ទៃក្នុង កងទ័ព KGB ប៉ុន្តែនៅទីបញ្ចប់ អ្នកមិនបានរក្សាអំណាចនេះទេ ប្រទេសបានឆ្លងកាត់ក្នុងម្រាមដៃរបស់អ្នក។ អ្នកបានបង្ហាញភាពទន់ខ្សោយនៅគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃប្រទេស។ ការ សម្រេច ចិត្ត នីមួយៗ របស់ អ្នក បាន ប្រែ ក្លាយ ទៅ ជា ទុក្ខ សោក របស់ មនុស្ស ឬ ទៅ ជា មានជោគ វាសនា ដ៏អាក្រក់ ឬ ក៏ក្លាយទៅ ជា ជម្លោះ ជាតិ សាសន៍ក្នុងតំបន់។ នោះ ហើយ ជា មូល ហេតុ ដែល ខ្ញុំ យល់ ស្រប ជាមួយ មនុស្សទាំងអស់នោះ»។

បន្ទាប់ មក គាត់ ជិះ យន្តហោះ ទៅ ក្រុង បេរូត បើ ខ្ញុំ មិន ច្រឡំទេ។ គាត់ទៅអានវិចារណកថាផ្នែកនយោបាយនិងបង្រៀននៅទីក្រុង Beirut ដោយឆ្លងកាត់តាមរយៈទីក្រុង Damascus ។ ពី Damascus ទៅ Beirut ហោះហើរតែកន្លះម៉ោង។ រហូតដល់ទីក្រុង Beirut គាត់មិនបាននិយាយអ្វីទៀតទេ។ គាត់អង្គុយហើយនៅស្ងៀម។ ខ្ញុំ ក៏ នៅ ស្ងៀម។